02.12.2020. u 09:38 Broj citanja: 4147 Sjećanje na Tuzlake ubijene 2. decembra 1992. godine
Drugi decembar 1992. godine za Tuzlu i stanovnike naselja Slatina i Batva bio je dan užasa. Granate ispaljene sa položaja takozvane Vojske Republike Srpske na Majevici, zauvijek su ugasile živote naših deset sugrađana. Ranjen je 31 civil.
Granatama su ubijeni: Šefika Bajić (1949), Amir Mujačić (1949), Amel Žunić, Ivica Bajtalo, Milena Ljubojević (1957), Blagoje Jović (1938), Hasnija (Alija) Jusufović (21.10.1960) i Faruk Šakambet. Jedna od granata pala je na pijacu na Slatini, gdje su naši sugrađani tokom rata pokušavali da zarade i prežive.
Rahmetli Šefika Bajić skupa sa radnim kolegama iz "Gorenja".
Istog dana, u Rudarskoj ulici, četničkom granatom ubijena je djevojka Daniela Miholić i žena u poodmakloj trudnoći Emira Sarajlić (1953).
Front Slobode ratne 1992. godine.
U periodu od 15. maja 1992., kada su jedinice JNA (od 12. maja transformisane u ‘Vojsku RS’) i paravojne formacije realizovale planirani napad na Tuzlu, jedinice Istočno-bosanskog korpusa ‘VRS’, posebno one razmještene u rejonu Majevice, permanentno su provodile vojnu strategiju djelovanja artiljerijskih oružja po gradu Tuzli.
U periodu od 15.05.1992. pa do 25.08.1995. Tuzla je tučena sa 1420 projektila raznih vrsta i kalibara. Oko 90 odsto tih projektila ispaljeno je sa lokaliteta Majevica, a ostalih 10 odsto sa lokaliteta Ozren. Tuzla je u tom periodu granatirana minobacačima 120 mm; haubicama 105mm, 122 mm i 155 mm; topovima 76 mm, 85 mm i 130 mm; tenkovima i raketama zemlja-zemlja tipa «Volhov», ali i kasetnim projektilima.
Većina projektila je ispaljivana sa Majevice – lokaliteti Ostojići, Cviljevina, Makin stan, Površnice, Ploče, Modrašnica, Kapljevac, Greda. Tenkovi su uglavnom djelovali sa puta koji povezuje Površnice sa Modrašnicom. Upravo projektilima iz tenkova sa ovog lokaliteta djelovalo se 2.12.1992 oko 12, 30 časova po mjesnim zajednicama Slatina i Batva.
Da je granatiranje Tuzle predstavljalo sistematsko terorisanje stanovništva svjedoči i činjenica da je agresor često primjenjivao metodu ispaljivanja samo po jednog projektila u nepravilnim vremenskim razmacima od 45 do 60 minuta. Zna se da je prvi projektil najopasniji i od njega civili u urbanim zonama masovno stradaju. Od ukupnog broja projektila kojim ja gađana Tuzla samo 5 odsto odnosi se na selektivno djelovanje po lokalitetu Kasarne u Solini, industrijskoj zoni i releju na Ilinčici. Ostalih 95 odsto projektila ispaljeno je na urbano područje opštine.
Za sistemsko granatiranje civilnih ciljeva u Tuzli u periodu od 1992. godine do 1995. još niko nije odgovarao.
Ratni dani u Tuzli i granatiranje civilnih ciljeva izgledali su ovako.
