Neka je rahmet i slava svima onima koji dadoše svoje živote za odbranu našeg grada i jedine nam Bosne i Hercegovine.  

Jedan od komentara sa vijesti

(34) sarajlija 15.05.2008. u 20:41
Poštovani tuzlaci i tuzlanke!

Želim da Vam čestitam dan kad ste pobjedili četničku JNA i kad niste dozvolili da od Tuzle naprave novu Bjeljinu,Foču,Prijedor...

Bio sam borac u Sarajevu od prvog dana.Dosta smo se napatili ali se nismo dali.Nikad neću zaboraviti 16.Juni 1995 kad je bila operacija deblokade Sarajeva i kad su tuzlaci sa specijalnom jedinisom MUP-a Tuzla došli da nam pomognu.Djelili smo zemunice,rovove,komad ljeba,čašu vode i metak nekoliko dana zajedno.I sad mi odzvonjava rečenica njihovog komandira Samira koji je tada poslije izviđanja rekao:"Biće teško,četnici su dosta ukopani i jaki ali napadamo braćo".Svaka im čast.Došli su iz Tuzle da nam pomognu i da nam dokažu da smo bili svi kao jedan.Savladali ste četničku đubrad i tada i na Ozrenu.Želim Vam sve najbolje i sarajlije sa velikom pažnjom i poštovanjem prate Vaše proslave dana pobjede.
 

Neka je rahmet i slava svim braniocima grada.

[Edited by Bosnjo on 16-05-2008 at 00:16 GMT] 

rahmet im dusi,i slava svima koji su poginuli braneci nas...
ja sam danas svabama objasnjavala kako je to bilo prije 16 godina kod nas u tuzli,ali ne kontaju to oni  

Rahmet i slava svim palim borcima za odbranu Tuzle.

[Edited by Djensons on 15-05-2008 at 23:14 GMT]

I danas se sjecamo svih hrabrih ljudi koji su na pragu 21. stoljeca, u civiliziranoj Evropi, dali svoje zivote zbog ljudske gluposti.

Neka im je rahmet i slava.

Definitivno uvazavamo SVE branioce i podrzavaoce Tuzle tokom, prije i poslije rata, i ako cemo ih se sjecati u smislu religijske pripadnosti, sjecacemo se svih jednako i nikog necemo izostavljati! Pa tako ne bismo trebali zaboraviti na one pale branioce koji se nisu priklanjali ni jednoj religiji, vec su samo vjerovali u dobro, u tuzlu, i u nas, i za sve to zivot dali. Hvala im svima, neka ostane vjecna uspomena na njih! 

Sve počasti poginulim braniocima:
Semsudin Mahmutovic 11. septembar 1970. - 15. maj 1992.
Aldin Mustabasic 29. januar 1965. - 15. maj 1992.
Bahrija Dajanovic 26. januar 1948. - 15./16. maj 1992.
Sadik Cehajic 16. januar 1954. - 15./16. maj 1992.  

Semsudin Mahmutovic 11. septembar 1970. - 15. maj 1992.


Šemsudin Mahmutović je rođen 11.septembra 1970.godine, kao srednji sin od tri sina oca Halila i majke Hašime. U doba osnivanja rezervnih stanica milicije biva primljen u Specijalnu jedinicu MUP-a Tuzla. Sredinom aprila 1992.godine prelazi u Manevarsku jedinicu. Korpulentan i nadasve pedantan u uniformi predstavlja pravog specijalaca, kome su Vilićevi specijalci bili uzor.

15.maja 1992 obavljao je redovne dužnosti i trebao je dežurati ispred Farmacije.

U predvečerje, otac ga je iz autobusa ugledao na samoj raskrnici Brčanska Malta. Izašao je iz autobusa s namjerom da ga upozori da se malo skloni. Rekao je ocu da se zamijenio sa drugom. Šeretski se nasmijao i rekao da se ne brine. Iste večeri, na istoj raskrnici na uglu Skojevske i Ulice Mahmuta Bušatlije, kod knjižare Svjetlost, neki nečovjek prekinuo je život Šemsudina Mahmutovića u 22.godini



Aldin Mustabasic 29. januar 1965. - 15. maj 1992.


Alidin Mustabašić je rođen u Tuzli 29 januara 1965. godine od oca Sadika i majke Ismete. Kada je predsjedništvo RBiH donjelo Naredbu o mobilizaciji rezervnog sastava policije, septembra mjeseca 1991.godine Alidin se među prvima odazvao i od tada se nalazio cijelo vrijeme u redovima policije, gdje je svjesno i disciplinovano obavljao sve postavljene poslove i zadatke.

15.maja 1992.godine poginuo je u bici na Brčanskoj Malti kao pripadnik II Manevarske jedinice. Pet mjeseci nakon njegovog stradanja tačnije 16.oktobra 1992.godine dobio je kčerku Aldinu. Ime je dobila po ocu.



Bahrija Dajanovic 26. januar 1948. - 15./16. maj 1992.


Bahrija Dajanović je rođen 26.avgusta 1948, kao prvo dijete oca Rasima i majke Sadike. U manevarsku jedinicu policije ˝Stari Grad˝ stupio je 28.aprila.

Poginuo je od agresorske granate ispred zgrade DTV ˝Partizan˝ gdje je bila smještena Manevarska jedinica policije ˝stari grad˝, u noći između 15.i 16 maja.



Sadik Cehajic 16. januar 1954. - 15./16. maj 1992.


Sadik Ćehajić je rođen 16.januara 1954.godine kao drugo od petero djece oca Saliha i majke Tahire.

Kao pripadnik 1.Manevarske jedinice, poginuo je u predvečerje 15.maja 1992.godine kao jedna od prvih žrtava agresorskog granatiranja Tuzle.

Neka je Rahmet i Slava onima koji zivot dadose za odbranu grada.