Bratunac dženaza 12.05.2010.godine Prilog FTV-a

Bratunac dženaza 12.05.2010.godine Prilog BHT-a

Zločini u Bratuncu

12.05.2010.godine

Ukopana 31 bošnjačka žrtva zločina iz Bratunca

Samra i Samira nemaju bliže rodbine da im danas dođe na dženazu. Pored tabuta sa njihovim posmrtnim ostacima bio je daidža Mevludin Selimović:

„Imaju oca koji je ostao živ, a morao je da napusti zemlju, da ode glavom bez obzira. Otišao je u Ameriku i nije u situaciji da dođe i da prisustvuje dženazi svoje djece.“

Zločin u Bratuncu nije preživio ni jednogodišnji Samrin i Samirin brat.

Mevludin priča:

„Brata traže, koji nije imao ni godinu dana. On je pokopan negdje u Srebrenici, u mezarju, jer ga je otac bio ponio, da ga spasi. Ponio ga doktorima. Bio je u naručju sestre, vjerovatno ga je pokušala zaštititi. Međutim, kad je došao u Srebrenicu, na ulazu u Srebrenicu, sageo se da da djetetu vode, da ga napoji, tada je vidio da je i to dijete umrlo.“



Hamdija Softić danas je ukopala oca:

„Šta je – bol, tuga u srcu. Najgore što se moglo desiti u životu. Al' opet – nek' je nađen, nek' se zna gdje je. A šta ćemo mi?“

Na komemoraciji u Bratuncu bilo je oko pet hiljada članova porodica žrtava, rodbine i prijatelja. Dženazi su prisustvovali Haris Silajdžić, predsjednik, i Željko Komšić, član Predsjedništva BiH. Silajdžić je izjavio:

„Uvijek mi je teško naći riječi za to što se dogodilo, a pogotovo kada su djeca u pitanju. Jedno neljudsko djelo, kao rezultat neljudske divljačke politike. Najteže je, naravno, porodicama, a nama preostaje upravo ovo – što činimo sve da se kazne oni koji su ovo učinili.“

Udruženje žena i članovi porodica žrtava upozorili su danas na spor proces traženja žrtava, ali i na to da veliki broj počinilaca zločina još uvijek ne odgovara za učinjena djela. Željko Komšić kaže:

„Ja sam, vjerujte, svakakvih priča čuo oko identifikacija i iskopavanja masovnih grobnica, ali, rekao bih, da to ipak treba ostaviti Institutu da to uradi. Ja sam to tražio – da se sve baze podataka koje ima ili Institut ili Tužilaštvo – da se formira jedinstvena baza podataka, koja će služiti i pronalasku žrtava rata, a istovremeno može poslužiti i kao baza podataka za Tužilaštvo, za pokretanje određenih sporova, odnosno postupaka i krivičnog gonjenja.“

Zajedničkoj dženazi prisustvovali su Rafi Gregorijan, zamjenik visokog predstavnika u BiH, delegacija Republike Srpske, predstavnici Udruženja žena, te delegacija udruženja „Žene u crnom“ iz Beograda.

Staša Zajović, predsjednica ovog udruženja:

„Ja ne mogu nikad da izrazim užas koji su preživele porodice, koje su pretrpile užasne gubitke, ne mogu da se stavim na njihovo mesto, ali ono što mogu jeste da izjavim saučešće i iskažem moje najdublje saosećanje i solidarnost. Mislim da ovi mali gestovi iskrenosti i poverenja su važni za izgradnju mira na ovom prostoru.“

U prethodnim dženazama na mezarju Veljaci ukopano je 137 bratunačkih Bošnjaka. Jučer su članovi porodica žrtava sa Ljubovijskog mosta u rijeku Drinu bacili 603 ruže koje simboliziraju broj nevino ubijenih civila u Bratuncu, u periodu 1992.-1995. godine.

(Slobodna evropa)

Preživjeli upozoravaju: Zaboravljaju se zločini u Bratuncu

Nakon što su odali počast za više od 600 ubijenih civila s područja opštine Bratunac i sahranili 31 žrtvu zločina koji su počinile srpske snage, preživjeli logoraši i članovi porodica poginulih nastavili su da biju drugu bitku.

Iako je u Bratuncu postojalo nekoliko logora za Bošnjake, od kojih je najpoznatiji onaj u Osnovnoj školi „Vuk Karadžić“ niko ni do danas nije odgovarao za ove zločine, niti je žrtvama priznat status civilne žrtve rata. Preživjeli logoraši najavili su da će, ako im se ne prizna status, pravdu tražiti u evropskim institucijama.

U Bratuncu, gradu u Istočnoj Bosni blizu granice sa Srbijom, tokom rata je ubijeno više od 600 civila. Iako se najveći broj zločina počinjenih u ovom gradu veže za srebrenički genocid, iz Bratunca i okoline veliki broj civila ubijen je početkom 1992. godine, kada su u grad ušli pripadnici paravojnih formacija, poznati kao „arkanovci“ i „šešeljevci“.

Sakib Ahmetović, predsjednik udruženja logoraša Bratunca, kaže kako se događaji iz 1992. godine zaboravljaju. Prisjeća se da su najprije uslijedila odvođenja na ispitivanja sa kojih se niko nije vratio:

„Koje god lice je bilo privedeno, a prolazilo je kroz policijsku stanicu u Bratuncu, ono je završilo na Drini, gore, u Sikiriću, u Adama ispod Bratunca. Egzekucije su se izvršavale na Ljubovijskom mostu, niže carinskog terminala, i u Đetićima, na posljednjem mjestu gdje živi muslimansko bošnjačko stanovništvo.“

Iz Bratunca i okoline su izveli civilno stanovništvo, skupili ih na stadionu u gradu i odvojili muškarce od žena. One koje nisu odmah ubili, odveli su u fiskulturnu salu Osnovne škole „Vuk Karadžić“ gdje su ih tukli, mučili i ubijali. Ni oni koji su odvedeni u podrume policijske stanice, kao i pomoćne stanice, te podrume hotela Bosna - ili se nisu vratili ili su pretučeni i mučeni.

Arkanovci i Beli orlovi

Resko Salihović preživio je strahote Osnovne škole "Vuk Karadžić". U jednom od svojih svjedočenja opisao je:

Kada smo ušli u salu bilo je negdje oko tridesetak ljudi. Ležali su na patosu da im nismo mogli poznati lica, a to su bile sve naše komšije. Bilo nas je mnogo, jedva smo stali. Kada su nas sve smjestili, tad su ušli ti „arkanovci“, pijani, drogirani, i „Beli orlovi“ i počeli nas odmah maltretirati i udarati. Zatim su prvo sklonili one što su ležali dolje, krvavi, tukli su ih željeznim šipkama, ubijali, dvojicu – trojicu su tu odmah preklali.“

Bilo je i drugih mjesta zatočenja, svjedoči Ahmetović:

„Bila je policijska stanica – podrumi, hotel 'Bosna', isto podrum, rezervna policijska stanica koja se nalazi odmah iza leđa Opštine, koja je zatvorena i sad, i možda ima nekih tragova u njoj, i Osnovnoj školi 'Vuk Karadžić'. Mi moramo reći da su to bili logori smrti.“

No, logorašima nije priznat status civilnih žrtava rata, iako su to u nekoliko navrata tražili od vlasti u Bratuncu i Republike Srpske, kaže Ahmetović. Krajnja instanca, kaže, biće evropske institucije, jer ih je sud u Bijeljini odbio:

„Nemamo nikakve šanse u RS da dokažemo da smo civilne žrtve rata. Oni su nas odbili, bez saslušanja. Mi ćemo pokušati preko međunarodne zajednice pokrenuti jednu tužbu, a postoji mogućnost da ćemo tužiti Opštinu. Mi imamo argumente, a oni neka dokažu da to nisu činili.“

Zastrašivanja svjedoka

U Bratuncu, prema iskazima preživjelih žrtava, i danas žive osobe koje su učestvovale u zločinima počinjenim 1992. godine. Refik Begić, nekadašnji predsjednik Skupštine opštine Bratunac, i sam preživjeli logoraš iz Osnovne škole „Vuk Karadžić“, kaže kako je razočaran što nema odgovornosti, te da se počinioci koriste i metodama zastrašivanja svjedoka:

„Sretao sam ljude koji su, dok sam bio zarobljen, pucali iznad moje glave. Oni to pravdaju činjenicom da su „morali“, „da to nije bio dio njihove volje“. Na neki način pokušavali su da zakupe neki prostor kod tih osoba koje ovdje žive, da se zaustavi na tom, da se ne bi otvorio proces istrage nad njihovim zlodjelima. Bilo je slučajeva da su ljudi prijetili, bilo je slučajeva da govore da još nije to vrijeme da se sve stvari otkriju, bili su spremni čak i da pišu prijeteća pisma. Ja sam, naime, dobio nekoliko tih prijetećih pisama, uredno prijavio policiji, međutim, do dana današnjeg, ni nakon toliko godina nisu otkriveni autori.“

Za navedene zločine u logorima u Bratuncu počinjene 1992. godine još niko nije odgovarao, niti su sudski organi u RS pokrenuli pitanje odgovornosti za zločine koji su se dogodili u ovom gradu i okolini, iako se pominju u svjedočenju Miroslava Deronjića, kojeg je Sud u Hagu osudio na 10 godina zatvora za zločine u selu Glogova kraj Bratunca, kada je ubijeno 65 civila muslimana, a selo sravnjeno sa zemljom.

Sudija Volfgang Šomburg je, izričući presudu Deronjiću, o zločinima u Bratuncu, kazao:

„Izjavio je i da će se operacija trajnog uklanjanja bosanskih muslimana, ako operacija u Glogovi dobro prođe, narednih dana nastaviti i u gradu Bratuncu i mjesnim zajednicama Voljavica i Suha.“

U mjestu Suha, nadomak Bratunca, 1992. godine ubijeno je 38 osoba, među kojima su bile žene i u poodmaklom stadiju trudnoće, te djeca, od kojih je najmlađe imalo svega tri mjeseca, a najstarije jedanaest godina. Ni za ovaj zločin niko nije odgovarao.

Pred Sudom BiH za ubistvo četrnaest civila u selu Borkovac maja 1992. godine osuđeni su Mirko Todorović na 13 i Miloš Radić na 12 godina zatvora.

(Slobodna evropa)

Bratunac 12.05.2010.godine

12.05.2010.godine na mezarju Veljaci u Bratuncu ukopana je 31 žrtva genocida kojeg su počinili srpski zločinci u ovoj opštini 1992 godine. Žrtve su ekshumirane iz masovnih grobnica Hrncici, Suha i Podčauš. Najmlađe žrtve ukopane toga dana su sestre Samra Alić (4 godine) i Samira Alić (6 godina). Ukopane su pored majke Mevlide, koja je prošle godine sahranjena na mezarju Veljaci. Bratunački Srbi ubili su i brata (9 mjeseci) od Samre i Samire. Njegove kosti jos nisu pronađene.


Bratunac 12.05.2010.godine slike i video by @cupo

03.06.2010.g

Iduće sedmice počinje ekshumacija grobnica u Bratuncu

Prije osam dana na lokaciju kod autobuske stanice u Srebrenici dopremljen je pijesak za renoviranje jedne kuće. Radnici su primijetili da se u pijesku nalaze kosti i odmah obavijestili nadležne organe.

-Ustanovljeno je da se radi o ljudskim kostima dopremljenim sa šljunkare, ada kod Bratunca, odakle se vrši svakodnevna eksploatacija šljunka i pijeska. Ispitivanjem i te lokacije, zaključili smo da se na lokaciji šljunkare u adama nalazi još nekoliko skeleta. Vjerovatno se radi o Bošnjacima ubijenim u Bratuncu 1992., izjavio je Sadik Selimović, član Instituta za nestale osobe BiH.

Dodao je da će uklanjanje kostiju s lokacije u Srebrenici i ekshumacija masovne grobnice u adama započeti u ponedjeljak, a posao će voditi ekspertni tim za traženje nestalih Tuzlanskog kantona i tužiteljstvo tog kantona.

Do tada, obje lokacije osiguravat će pripadnici policije.

(Fena)

citat:

---

cupo wrote:
Bratunac 12.05.2010.godine

12.05.2010.godine na mezarju Veljaci u Bratuncu ukopana je 31 žrtva genocida kojeg su počinili srpski zločinci u ovoj opštini 1992 godine. Žrtve su ekshumirane iz masovnih grobnica Hrncici, Suha i Podčauš. Najmlađe žrtve ukopane toga dana su sestre Samra Alić (4 godine) i Samira Alić (6 godina). Ukopane su pored majke Mevlide, koja je prošle godine sahranjena na mezarju Veljaci. Bratunački Srbi ubili su i brata (9 mjeseci) od Samre i Samire. Njegove kosti jos nisu pronađene.


Bratunac 12.05.2010.godine slike i video by @cupo

---

03.08.2010.g.

Komemorativni centar Tuzla

Identifikovana majka i njena 5-godišnja kćerka

U Komemorativnom centru u Tuzli danas je, pod rukovodstvom vještaka sudske medicine Vede Tuce, izvršena identifikacija dviju osoba stradalih na području Bratunca u proteklom ratu u BiH, a radi se o majci i kćerki Šenderović, potvrdila je Feni glasnogovornica Instituta za nestale BiH Lejla Čengić.

Majka je Mirsada (Salke) Šenderović, rođena 2. januara 1961. godine u mjestu Maćešić, općina Vlasenica, nastanjena u Konjevićima u Bratuncu, stradala 11. marta 1993. u mjestu Hrnčići (Bratunac), a ekshumirana 20. maja 2004. godine u mjestu Hrnčić - općina Bratunac.

Kćerka je petogodišnja djevojčica Mehida (Mevludina) Šenderović, rođena 23. maja 1988. u Konjevićima, stradala 11. marta 1993. u Hrnčićima, a ekshumirana 20. maja 2004. u Hrnčićima (Bratunac).

"Identitet žrtava utvrđen je klasičnom metodom jer se to nije uspjelo uraditi DNK analizom," kazala je Čengić.

(FENA)

Komemorativni centar Tuzla

Identifikovano šest žrtava iz Bratunca i Zvornika

U Komemorativnom centru u Tuzli danas je izvršena identifikacija šest civila Bošnjaka, koji su nastradali tokom agresije na području opština Bratunac i Zvornik.



Identifikacijom je rukovodio vještak sudske medicine dr. Vedo Tuco. koji je izvršio sudskomedicinsku obradu tijela u smislu utvrđivanja uzroka smrti i uzimanja koštanih uzoraka za DNK analizu, da bi se utvrdio identitet žrtava.



“Identifikovali smo tri žene sa područja opštine Bratunac. Radi se o osobama srednje i starije životne dobi, čija tijela nisu kompletna, tako da nismo mogli da utvrdimo šta je tačan uzrok smrti. Identifikovali smo i tri muškarca čija su posmrtni ostaci pronađeni u masovnoj grobnici Kazanbašča. Kod dva slučaja je utvrđeno da je uzrok smrti strijelna ozljeda u predjelu glave" - rekao je dr. Vedo Tuco, vještak sudske medicine.




Jasmina Mašić iz Bratunca danas je identifikovala nenu i tetku, koje su stradale 1992.u selu Voljavica, a posmrtni ostaci su pronađeni u masovnoj grobnici u selu Glogova.



dole ispod svega napisanog u vijesti ubacite i ovo

Identifikovani su Ibrahim (Alija) Dautović, rođen 1971. u Zvorniku, nestao 26. aprila 1992. u mjestu Kula-Grad, opština Zvornik, ekshumiran iz masovne grobnice Kazanbašča 2003., Bego (Omer) Latifović, rođen 1952. u mjestu Biljača, opšina Bratunac, nestao 1992. u mjestu Biljača, opština Bratunac; Senail (Ibro) Mujić, rođen 1974. u mjestu Donje Hrasno, opština Kalesija, nestao 1992. u mjestu Vis, opština Kalesija, nakon stradanja razmijenjen je i ukopan na gradskom groblju Trnovac u Tuzli i reekshumiran 2004.

Tri identificirane žene su Ševala (Osmo) Mašić, rođena 1938. u mjestu Voljavica, opština Srebrenica, nestala 1992., ubijena 29. juna 1992. a zatim spaljena u kući u mjestu Voljavica, opština Bratunac, ekshumirana 2003., Šema (Šećo) Mašić, rođena 1915. u mjestu Likari, opština Srebrenica, bila nastanjena u mjestu Voljavica, opština Srebrenica, 29. juna 1992. ubijena a zatim spaljena u kući u mjestu Voljavica, opština Bratunac, ekshumirana 2003., Mula (Meho) Omerović, rođena 4. jula 1939.godine u mjestu Babuljice, opština Srebrenica, bila nastanjena u mjestu Voljavica, opština Srebrenica, ubijena 29. juna 1992. a zatim spaljena u kući u mjestu Voljavica, opština Bratunac, ekshumirana 2003.godine.

(Tuzlarije.net)

Aktivnosti obilježavanja dana genocida u Bratuncu i V kolektivna dženaza 2011. godine

3. maj 2011. godine (Utorak)

11:00 Sastanak sa porodicama-Udruženje žena Podrinje
13:00 Tewhid za šehide- MIZ Bratunac BKZ Preporod

6. maj 2011. godine (Petak)

12:00 Tewhid za šehide Bratunca- MIZ Bratunac

9. maj 2011. godine (Ponedjeljak)

11:00 – 14 :00 Obilježavanje stradanja 65 civila džemat Glogova MIZ Bratunac, BZK Preporod

10. maj 2011. godine (Utorak)

13:00 Promocija knjige - BZK Preporod, BMG, MIZ Bratunac
15:00 Posjeta masovnoj grobnici Suha – Udruženje preživjelih logoraša, Fondacija BKZ, MIZ Bratunac
17:00 Izložba fotografija sa razmjene Bratunčan u Visokom, dokumentarni film – Udruženje preživjelih logoraša, Fondacija mezarje '92, Udruženje žena Podrinje

11. maj 2011. godine (Srijeda)

10:00 Polaganja cvijeća kod gradskog stadiona – Fondacija mezarje '92; Udruženje Žene Podrinja; Udruženje Bratunčanke; Udruženje Logoraši; Udruženje za održivi povratak; MIZ Bratunac; BZK Preporod

10:30 Posjeta fiskulturnoj Sali OŠ Branko Radičević - Fondacija mezarje '92; Udruženje Žene Podrinja; Udruženje Logoraši; Udruženje za održivi povratak; MIZ Bratunac; BZK Preporod

11:30-12:00 Odlazak na Ljuboviski most - Fondacija mezarje '92; Udruženje Žene Podrinja; Udruženje Logoraši; Udruženje za održivi povratak; MIZ Bratunac; BZK Preporod

13:00 Konjević polje –MIZ Bratunac

13: 15 Zajednički odlazak na ispraćaj tabuta u Tuzli

17:00 Ispraćaj tabuta ispred Komemorativnog centra u Tuzli – Porodice Šehida; Fondacija mezarje '92

18:30 Izložba fotografija sa masovnih grobnica - Fondacija mezarje '92


19:00 Doček tabuta na MC Veljaci – Bratunac - Fondacija mezarje '92; Udruženje Žena Podrinja; Udruženje Logoraši; Udruženje za održivi povratak; MIZ Bratunac; BZK Preporod; Merhamet; Udruženje demobilisanih

20:06 Akšam-namaz Tewhid za šehide- Fondacija mezarje '92; Udruženje Žene Podrinja; Udruženje Logoraši; Udruženje za održivi povratak; MIZ Bratunac; BZK Preporod; Merhamet; Udruženje demobilisanih

BMG